هرجا می روم لانه کفتری زیر سقف فرسوده خانه ای قدیمی بیش از ابنیه معروف و توریستی اش چشمم را می گیرد. در مورد تهران و کتابفروشی هایش هم همین طور است. میدان انقلاب و کتابفروشی های اطرافش دست کم قدمتی بیش از نیم قرن دارند. سالهای سال، شاید از دوران نوجوانی ام هرباربه تهران می رفتم، از میان تمام کتابفروشی های ریز و درشت این خیابان، حتما سری به این کتابفروشی می زدم.حال و هوای خوبی داشت و کتابفروش هایش واقعا کتابفروش بودند. دیروز هم راهم را طبق معمول دور کردم تا ویترین کتابفروشی انتشارات خجسته را تماشا کنم و کتابهایی روی میز بزرگش را ورقی بزنم که این منظره را دیدم. پرس و جو کردم و گفتند که فروخته شده. گفتم خبر دارید قرار است به جایش کتابفروشی راه بیفتد یا چیز دیگری، کسی خبر نداشت. کاش دولت نمی گذاشت این کتابفروشی های قدیمی فروخته شوند. از صمیم قلب آرزو دارم که جایش چیزی جز کتابفروشی راه نیفتد. معتقدم که با خالی شدن جای هر کتابفروشی، جا برای فرهنگ مصرف زده و مبتذل و دوزاری باز می شود.
------------------------------------------------------------------
