اگر مراقب خودمان نباشیم، اینترنت، شبکههای اجتماعی و هر چه ما را از خود به در میآورد، خودی بسیار تأثیرپذیر کمعمق و سست در ما میکارند. هنوز خیرخواهترین و بیزیانترین دوستان ما پس از صدها و شاید هزارها سال کتابها هستند. آنها ما را به دنیای درونمان فرا میخوانند و به ما عمق میبخشند. زنده باد کتاب!
کلمه
در آغاز کلمه بود
برگهای عمرم
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۹ (۱)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- خرداد ۱۳۹۸ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱)
- بهمن ۱۳۹۶ (۳)
- دی ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۲)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۳)
آخرین مطالب
-
۹۹/۰۳/۲۹پرده خوان
-
۹۸/۱۲/۱۸رنگین کمان زبانها 2
-
۹۸/۰۸/۲۳رنگین کمان زبانها
-
۹۸/۰۳/۱۳مرز
-
۹۸/۰۳/۰۹همسر فرضی 2
-
۹۸/۰۲/۲۰اسفناجهای متفکر
-
۹۸/۰۱/۰۱روز جهانی شعر
-
۹۷/۰۳/۲۳مارش رادتسکی، چاپ دوم
اگر مراقب خودمان نباشیم، اینترنت، شبکههای اجتماعی و هر چه ما را از خود به در میآورد، خودی بسیار تأثیرپذیر کمعمق و سست در ما میکارند. هنوز خیرخواهترین و بیزیانترین دوستان ما پس از صدها و شاید هزارها سال کتابها هستند. آنها ما را به دنیای درونمان فرا میخوانند و به ما عمق میبخشند. زنده باد کتاب!
